fbpx

‘Op weg naar de top liet ik iedereen achter’

‘Op weg naar de top liet ik iedereen achter’

BLOG | 4 augustus 2021

Patronen die er in je jeugd zijn ingesleten, zijn moeilijk los te laten. Ook als ze je eigenlijk weinig brengen. Daar kan Miriam (30) over meepraten. Toen ze jong was, was ze het vrolijkste kind van de klas en had ze vrienden in overvloed. Maar dat veranderde. ‘Soms zie je van die films waarin het hoofdpersonage alles verliest door een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Zoiets is mij ook gebeurd. Op een bepaald punt keek ik om me heen en kon ik maar niet begrijpen hoe het überhaupt zo ver was gekomen.’

Moeilijke fase

‘Laat ik beginnen bij het moment dat mijn ouders me vertelde dat we gingen verhuizen. Ik was tien jaar oud en mijn wereld stortte in bij de gedachte dat ik al mijn vriendinnetjes moest verlaten. Toch gebeurde het en binnen de kortste keren woonde ik in een ander dorp en zat ik op een nieuwe school waar ik niemand kende. Vanaf de eerste dag werd ik gepest vanwege mijn accent. ‘Ze klinkt echt dom, dan moet ze ook wel dom zijn’ hoorde ik mijn klasgenootjes zeggen. Dat was ontzettend moeilijk.’

Slimste van de klas

‘Sinds die dag had ik maar één doel: ze het tegendeel bewijzen. Met vriendjes of vriendinnetjes was ik niet langer bezig, want het enige wat ik belangrijk vond waren mijn schoolprestaties. Binnen de kortste keren had ik de hoogste cijfers van de klas en het verbaasde niemand dat ik zonder twijfel naar het gymnasium ging. Mijn ouder konden ook niet trotser zijn. Ze waren allebei arts en waren ervan overtuigd dat ik ook geneeskunde zou gaan studeren.’

Druk met presteren

‘Mijn jaren op de middelbare school gingen voorspoedig, want ik haalde zonder veel moeite goede cijfers. Ik had zelfs weer tijd om met vriendinnen af te spreken die ik daar had leren kennen. Op een gegeven moment kreeg ik zelfs mijn eerste vriendje! Niemand pestte mij, waardoor ik voorzichtig een beetje kon opbloeien. Maar daarmee was de interne druk om te presteren nog niet afgenomen. Ik was zo bang om weer gepest te worden, dat ik op alle vlakken altijd perfect wilde zijn. De liefste vriendin, de beste in de klas, de snelste met gym…’

Tunnelvisie

‘Na mijn middelbare schooltijd ben ik inderdaad geneeskunde gaan studeren. Het was me gelukt, eindelijk! Mijn vriendinnen wilden op examenreis, maar ik wilde mijn nieuwe lessen voorbereiden. Mijn vriend zag ik ook niet vaak die zomer. Zo langzamerhand groeiden we uit elkaar. Toen ik in het eerste jaar kwam, kreeg ik het zo druk dat ik nauwelijks tijd had om me hiermee bezig te houden. Ik liet het voor wat het was.’

De tweede klap

‘Toen mijn ouders vertelden dat ze gingen scheiden, voelde dat als een klap in mijn gezicht. Mijn moeder was verliefd geworden op een andere man. Ik had het gevoel dat het aan mij lag, onbewust vertelde ik mezelf dat als ik echt een lieve en goede dochter was geweest, mijn moeder nooit was weggegaan. Door mijn woede en schuldgevoel kreeg ik ruzie met mijn ouders en ik besloot hen niet meer te willen zien. Ik richtte me volledig op mijn studie.’

Alleen doorgaan

Mijn studie heb ik gehaald met hoge cijfers. Ook vond ik al snel een baan. Maar niet lang geleden stortte ik in. Ik was doodop. Het leek alsof alle energie uit me gezogen werd en ik niks meer kon doen. Maar ik had niemand om mee te praten. Mijn ouders sprak ik niet meer, vriendinnen had ik niet echt en evenmin had ik een relatie. Ik voelde me vreselijk alleen.’

Coaching

‘Mijn leidinggevende gaf aan dat zij zich zorgen maakte. Dat was maar goed ook. Na zo’n lange tijd kon ik me niet inhouden en kwam het hele verhaal eruit. Zij adviseerde me toen op zoek te gaan naar coaching. Dat heb ik gedaan. Dat vond ik enorm lastig, want ik stel me niet graag kwetsbaar op. Maar inmiddels weet ik dit over mezelf, waardoor ik er beter mee kan omgaan. Net zoals ik inzie hoe streng ik voor mezelf ben. We gaan nu aan de slag met mijn perfectionisme en werken aan zelfvertrouwen. Zodat ik me ook weer kan focussen op andere dingen en mijn relaties weer kan opbouwen. Dat vind ik spannend, maar ik heb er ook veel zin in.’

Over Petra Verweij

Loop jij vast, privé of in je werk? Graag ondersteun ik je in jouw proces. Neem gerust contact op, ik vertel je er graag meer over. Zo kunnen we aan de hand van coaching de juiste handvatten zoeken om je weer op het goede spoor te zetten. Is het tijd om actie te ondernemen? Graag ontmoet ik je in mijn praktijk.


Ervaringen

“Het coachingsproces verliep vloeiend en organisch. De aanpak en technieken van Petra zorgden bij mij dat de juiste zaken in beweging zijn gezet, waarna ik zelf verder kom in het proces. Als persoon is Petra warm en meevoelend, zonder haar professionele instelling uit het oog te verliezen.”

- Daniëlle

“Ik wil Petra graag bedanken voor de hulp aan onze zoon, die zat al een hele tijd niet lekker in zijn vel, en ging gepaard met veel buikpijn, Petra heeft naar hem geluisterd en geleerd de spanning die hij had, uit zijn lijf te halen door middel van hypnotherapie.. Als onze zoon merkt dat hij weer spanningen heeft, doet hij weer trouw z’n oefeningen. Ik zou Petra zeker aanraden…”

- Wendy

“Life’s a struggle!

Dat is het zeker, Petra heeft mij op een bevlogen wijze geholpen om op zoek te gaan naar de oorsprong van het “litteken” en hedendaagse gebeurtenissen ook eens van een andere kant te bekijken. Dit omdenken heeft mij heel veel inzichten en rust gegeven, waardoor ik weer lekker in mijn vel zit en bloei van energie!

Dankjewel, Petra 🙏”

- S.W.

Wil je graag wat meer informatie?

Ben je benieuwd naar de mogelijkheden voor jou? Neem dan vrijblijvend contact met mij op.